İlk kez 1960’lı yılların sonlarında telaffuz edildi bizim evde “Kolej” lafı. Tam hatırlamasam da ağabeyimin ya kolejde okuma talebi gündeme gelmişti ya da onun kolejde okuması gerektiği birilerince önerilmişti.
Çocukluğumuzun geçtiği yer, vilayet sınırları içinde her ne kadar Manisa İline dahil idise de, bağlantı noktamız İzmir olunca,bahis olunan kolej de, İzmir’in kolejleri olmalıydı.
Kim bilir belki de İzmir Özel Türk Kolejidir!
Kolej lafının ikinci kez telaffuz edilişini daha net ve berrak hatırlıyorum. Tahminen 70’li yılların başları gibiydi. Teyze oğlumun İzmir’de kolejde okuyacağı söyleniyor, bu gerçeğe karşı da hem teyzem, hem de teyze oğlu karalar bağlıyordu.Biri zaten İzmir’de okumaya hevesli değildi, diğeri de oğlunu oraya göndermeye. Ne var ki evin reisi olan enişte, oğlunun İzmir Özel Türk Kolejinde okuması konusunda irade beyanında bulunuyordu. Tavır koyuyordu, irade gösteriyordu.
Doğrusu onun gerekçelerini şimdi hiç hatırlamıyorum.
Şimdi düşününce, o yılların İstanbul’unda hayat süren eniştenin, oğlunun kolejde okuyor olmasının, sosyal bir prestij getirisi olduğu kanaatindeyim.
Hikaye burada bitmiyor elbet: İstemeyenler çok olsa da İzmir Özel Türk Kolejine gidilip başlanıyor. Ama oradan her daim acıklı, iç karartıcı, hüzünlü haberler geliyor sürekli. Ya aile hafta sonlarını İzmir’de geçiriyor, ya da Kolejli Teyze oğlu Demirci’de. Bir türlü olmuyor.
Yemekler, dersler, yataklar, yasaklar, sürekli hasret biriktiriyor.
Ve sömestre olmadan Demirci Lisesine dönülüyor. Gerçekten olmuyor.
Ve yıl 1975. İlk Öğretmen Okulunu bitirmişim.O seneye mahsus bir özellik ile Öğretmen Okulu mezunları, Üniversite Seçme Sınavına kabul edilmişler.
Sınava gireceğim yer bilgisi, bir mektup ile adresime ulaştırılmış: İzmir Özel Türk Koleji, Mithatpaşa Caddesi No: 689- İzmir
Hayatımı değiştiren sınav ve sınav merkezim. Hayatımın bu gününde önemi küçümsenmeyecek bir sınav ve sınav mekanı.Doğrusu o sınava ve o sınavı kazanmış olmam sebebiyle de o okula çok şey borçluyum. Hala hatırlarım sınav salonuma giden o ferah yolu. Aydınlık mekanları. Bahçesinin loşluğunu.Yeşilliğini. Kalabalıklığını.
Elimizdeki broşür, İzmir Özel Türk Kolejinin muhtemelen o yıllara ait bir tanıtım kitapçığıdır.Ne yazık ki baskı yılı üzerinde bulunmamaktadır. Ebatları 15,5 x 18,5 cm olup, kapaklar dahil 18 sayfadır.Kapak kalın kartondan, iç sayfalar ise kuşe kağıttan oluşmaktadır.İç kapak üzerinde ellerinde diplomaları ve üzerlerinde cüppeleri ve kepleri olan bir erkek ve bir kız öğrenci siluetleri yer almaktadır.
Sayfa numaralandırılması yapılmamış sayfaların ilkinde,kolejin “deniz görür” bir fotoğrafı ve iletişim bilgileri yer almaktadır.Devam eden iki sayfa okula ait 3 adet dış mekan fotoğraflarına ayrılmıştır. Diğer sayfalar ise, ” Öğretim ve Eğitimde Okulumuzun Gayesi”, ” Fen Şubemiz”, ” Binalar ve Ders Araçları”, ” Matematik Laboratuvarı”,” Kültür Faaliyetleri”, ” Yatılı Öğrencilerin Dikkat Edecekleri Hususlar”, ” Kız Öğrencilerin Kıyafetleri”, ” Erkek Öğrencilerin Kıyafetleri”, ” Kayıt ve Kabul” başlıkları altında okul tanıtımına yer verilmiş bulunmaktadır.Söz konusu bu sayfalarda da başlıklarına uygun olarak 3 adet fotoğrafa yer verilmiştir. Ancak asıl fotoğraflar ard arda gelen 5 sayfa üzerinde bulunmaktadır. Bu sayfalarda çoğu siyah-beyaz olmak üzere farklı boyutlarda 12 adet iç ve dış mekan fotoğraf bulunmaktadır.Çoğu fotoğrafın siyah- beyaz kullanılmış olması, baskı yıllarına atıfta bulunmakla birlikte, tam bir tarih üzerinde mutabık kalmak hala mümkün görülmemektedir.
Broşürün arka dış kapağı yalnızca okulun amblemine ayrılmışken, arka iç kapak ise çok değişik bilgiler ihtiva etmektedir.
Öncelikle ” Özel Türk Koleji Marşı” yer almaktadır.
” En hakiki mürşit ilimdir bize
Yüce Atatürk’ün izindeyiz biz
Hepimiz bağlıyız vazifemize
Yaşasın, var olsun Türk Kolejimiz
Ey vatan, ey millet sen güven bize
Yarına hazırız, hazırız size.”
Diğer bilgi ise, ” hazırlayanlar” başlığı altında yer alan isimlere aittir: Cengiz Kabaklı, Ekrem Naci Ünverir,Münir Tatari, Tolunay Timuçin, Hidayet Gürol, Birol Şenyiğit.
En köşeye sıkıştırılmış bilgi ise, broşürün basıldığı tesis ve şehir adına aittir: ” Bugünkü Türkiye Mecmuası tesislerinde hazırlanmıştır. Adres, Emek İş Hanı kat, 11-11 Kızılay- Ankara. P.K 105, Tel, 17 54 18″
Sorulacak soru elbet çok, ama ben bir tek soruyla yetinmek istiyorum; niçin bu broşür Ankara’da basılır ki?