Meğerse insanlar ekmek arası peyniri ne severmiş, ne severmiş. Meğerse insanlar ne de çok ekmek arası peynir tadı ararlarmış.
Bilememişiz. Hiç de bilmezmişiz.
“Anne: Ekmek arası peynir tadı” başlıklı yazım çok ilgi gördü anlaşılan. Yorumlar ancak 3 adet olmakla birlikte, e-posta adresime bu yazımla ilgili gelen yazılar epey çok. Onları da alıp kullanma yetkim olmadığı için sizlerle paylaşamadığımdan, yazılanlardan habersizsiniz.
Kısacası Annelerimizin tadını, kokusunu, lezzetini, ekmek arası peynir tadına benzetmek hoş karşılandı. Ne bileyim benden başka kimse kullanır mı kullanmaz mı ama benim bundan sonra kullanacağım aşikar.
Hatta bir arkadaş, “şu anda sizin yazdığınız gibi yaşıyorum annemim yanında “” diye yazdı. Biliyordum zaten annelerin aynı olduğunu; ekmeğiyle, kurabiyesiyle, biberi, salçasıyla analarımız hep aynı. Biraz köftenin içi başka, biraz muhallebi daha pirinçli, çorba biraz daha mahalli. Yoksa o miss koku hep aynı.
Peynir tadı ise hep ortak. Onlar ekmeğimizin arasında hep. Hep çayımızın bir başında.
Onlar, ekmek arasına tad verenler, hem ekmek hem peynir olanlar. Yani aşımız, işimiz. İş arası ekmeğimiz.
Ekmek arası peynir tadı alanlara selam olsun. Ekmek arası peynir tadı verenlere ” aşk olsun”.