Artık yanıltmıyor hiç bir şey beni, tarihin yanılttığı kadar. Aldatmıyor da.
Tarih dediğim de korkulası, kaçınılası bir şey değil. Sığınılası bir şey.. Liman gibi. Dost eli, dost evi gibi.
Aradığında bulmazsın hiç bir şeyi. Bilmezsin bile aradığını. Sonra? Sonra bir bakarsın, aradığın da yanında. aramadığın da.
O misal oldu bizim bu Demirci Bayram Kartları. Beşi birden çıkıverdi önümüze. Haberdar değildik. Görmemiştik, duymamıştık. Bilmiyorduk.
Hem de öyle çok oldu ki bayramlaşmayalı. Yıllar geçti. Üstelik bir renkli hayat giriverdi yaşantımıza, renksizler yollanmıştı geriye.
İşte o geri şimdi öcünü alıyor bizden, ad değiştirmiş halde. Ben “Tarihim” diyor adeta. ben tarihim.
O tarih beni yanıltan. Aldatan. Bildiğimi şaşırtan.
Şu güzelliklere bakar mısınız?
Şu Demirci’ye bakar mısınız?
Şu bayrama!
Şu hayata!
