Ey Nisan!
Topraktan tazelenen baharı gördün mü sen de bizim gibi? Gördün mü söyle ? Nasıl bir can duygusudur bu, toprağı harmanlayıp, güneşe doğru meyillenmek.? Baş uzatmak aylardır karanlık yerden çıkıp! Söyle neden canlandı bu toprak?
Ey Nisan!
Çocukların nasıl sokakları feth ettiklerini gördün mü sen de? Aylar sürecek hakimiyetlerini seninle başlattıklarını? Artık sokakların onların olduklarını, gördün mü?
Ey Nisan!
Ya, elele tutuşup yürüyenlerin çoğaldığını? Yaşlısından, gencine insanların birbirlerine daha sıkı sarıldıklarını! Ellerin aylar sonra kenetlendiğini gördün mü?
Evlerin hükümranlığının bittiğini gördün mü Ey Nisan!
Köylünün kırlara, tarlalara açıldığını! Güneşin altına uzanıp, yerlere serildiğini! O işten , bu işe koşturduğunu, gördün mü?
Evlerin, okulların o havaya nasıl teslim olduklarını gördün mü ? Nasıl açmışlar kanatlarını camların, pencerelerini?
Ya bu sesler Ey Nisan, ya bu sesler?
Henüz açmamış ağaçların geçici yaprağı olmuş kuşlar! Bir uçmaktalar, bir susmaktalar. Nasıl da renk renk olmuş aynı ağacın yaprakları? Bir sararmaktalar, bir kızarmaktalar!
Ya bu kokular Ey Nisan, ya bu kokular?
Yasemenler, nergisler,çiğdemler! Neden toprağa sinmemişti hiç bunlar? Neden şimdi içimize çekildiler? Nefes oldular bize, nefes verdiler!
Ey Nisan!
Neden çok bu ayda bebeklerin doğuşu, hiç düşündün mü? Hele bir düşün Ey Nisan, hele bir düşün? Sen mi bir bayram yaratmaktasın, yoksa bir bayram mı yaratmakta sana İnsan?
Evet, 1911 yılının Nisan ayı takvim yaprağıyla bu bayrama iştirak etmekteyiz. Tam100 yıl önceki bir takvim yaprağıyla. Elbette bir Nisan yaprağıyla.
Comments