Şiirler mevsimlere benzer. Aylara benzer. Yeter ki tad bulsun dizeler. Mayıs koksun, Haziran, kiraz koksun. Anlatsın tek tek bize baharı, yazı, kışı ve sonbaharı. Güz olsun adı, hazan, yaprak olsun. Bağlar, çayırlar olsun adı. Çiçek açsın her yer. Gül, karanfil. Nergiz, menekşe.
Sokaklardan kavak yelleri essin, tozu dumana katarak. Uçuşsun.
Taze bir çilek kokusu sarsın her yanı. Yeni kesilmiş bir karpuz kokusu. Hiç bir şeye benzemez hani o koku. Varsın olsun. Yaman olsun.
Biraz saman koksun hava, biraz süt koksun.
Yaz gelsin. Yaz olsun. Ter koksun.
Sokakları doldursun çocuklar, bisiklet kornaları sarsın her yanı. Bağırışlar, çığırışlar. Oyunlar doldursun boşlukları, koşturmacalar.
Dondurma külahları taşsın ellerden, artist kağıtları uçuşsun duvarlardan. Misket sesi tokuştursun yarışları. Dut ağaçlarına uzansın eller, en tazesine, en dirisine.
İpekböceği sarsın kutuları, büyüsün, büyüsün. Yeni bir koza, yeni bir hayat başlatsın bizlere.
Okul yolu, futbol alanı olsun. Kırılsın camlar. Goller sayılmasın. Üç korner, bir penaltı yaratsın bize. Hiç yerine bağırsın çocuklar. Hiç yerine bağırsın şiirler.
Şiirler, yazı yazsın. Şiirler, Haziran’ı. Dizeler bizi yazsın. Dizeler Haziran’ı.
Ama Haziran da Haziran olsun.
コメント