Yaz kültürünü, yazın kendine has hayatını seviyorum. O yumuşaklığı, hoşgörüyü, adam sendeciliği, kibarlığı seviyorum. İnsanların sevincini, çocukların neşesini seviyorum. Fazladan yemeyi- içmeyi, fazladan gezip-tozmayı seviyorum. Kumda çıplak ayakla dolaşmayı.
Yeniden başlayacak olsam hayata, yine ayın 15’inde doğmak isterim. Tam göbeğinde olmak vaktin nasıl hoştur. Günün öğlesi, yılın Haziran’ı gibidir 15’inde doğmak. Tam hayatın içinde olmak gibi; ne başı hayatın ne de sonu. Keyf zamanı gibi gelir bana ayın 15’inde doğmak. Otuzun yarısında olmak. Zamanı işletmek, vakti devirmek, yol almak gibi. İşi kolaylamak gibi.
Yeniden başlayacak olsam hayata, küçük bir köyde doğmak isterdim. Hayat Bilgisi Kitaplarımızın o şirin köylerinde. Suyu, deresi olan, çobanların yaylalarını dolaştığı, akşamında ateşini yaktıkları köylerde. Yaz güneşinin harman ettiği, ses çıkınca evlerinin kapısının açıldığı köylerde. Türkülerin kınalı gelinlere ağıt yaktığı köylerde. Ceylan gözlü, melek yüzlü, şirin sözlü olunan yerlerde. Yiğitlerin sevdalarını taşlara yazabildiği yerlerde. Yolların yol, dağların dağ olduğu yerlerde. Keçilerle arıların arasında. Çiçeklerin bahçesinde.
Yeniden başlayacak olsam hayata, yaşım hep 17 olmalı. Hep 17’de kalmalı ömrüm. Genç olmalı insan, güçlü, deli olmalı. Göğe değmeli insanın başı. Yüreği hep coşmalı. Türküyü- şarkıyı bilmeli. Bu şarkı benim diyebilmeli. Uykusuz kalmalı, günü devşirmeli. Hayalleri olmalı insanın, bir gün İstanbul’u düşlemeli, bir başka gün Ankara demeli. Yaşamadığı kentlere şiirler yazmalı. Yırtmalı, daha güzelini bulmalı. Sokaklara bilinmedik adlar vermeli yeni baştan. Tokalı kemeri olmalı belinde, ayağında kilim desenli pabucu. Savaşmalı.
Kıyıda köşede yazılmış kalmış bir satırın gizemini, bulmak için sabahlardım. Sabahın ilk ışıklarına yazardım son heceyi. Yıllardır çalmayan şarkıları çaldırırdım, yıllarca tütmeyen alevleri yakardım. Yazıları kazanır, yazılardan kazanırdım.
Biliyorum, yapardım.
Yetmeli yaşadıklarım.
Yeniden başlayacak olsam hayata, cep telefonumun rehberi aynı kalmalı. Aynı arkadaşlarımı aramalıyım. Bilmeliyim kimin aradığını. Aynı şakaları duymalıyım onlardan. Onlar için ne yaptıysam daha fazlasını yapmalıyım. En rahat onların yanında olmalıyım. Bazen onlar gibi kafa çekmeli, onlar gibi sövmeliyim. Ağız kesmekle yetinmemeliyim artık! Biraz daha delişmen, biraz daha hoyrat olmalıyım. Hatırına ölmeli, ölebilmeliyim.
Öyle ya olmalıyım.
Velhasıl, yeniden başlayacak olsam hayata, birkaç rötuş yetecek gibi inşallah!