Geriye ne bıraktık sizce ? Tonlarca çöp, binlerce boşa geçmiş vakit, bir okadar sıkıntı, yaşlılık ve hastalık mı? Hele benim gibi öğle üzeri kalkan eski bir öğretmenin cenazesinden geldikten sonra? Geriye ne bıraktık, hoş bir seda mı yalnızca? Ne olabilir ki başka hayat dediğimiz. Bizler onu yılların kalıplarına sokmuş, bir kılıf oluşturmuşuz!
Oysa, yalnızca yitip giden yıllar değil. Yalnızca yıllar bitmiyor besbelli.
Geriye ne bırakıyoruz ? Eski elbiseler, eski kitaplar, eski anılar. Mal mülk var ise işte hepsi onlar.
Geride bırakılanlar içinde en çok yaşayanı ise sadece fotoğraflar biliyor musunuz!
O eski fotoğraflar o kadar çok şey söyler ki eline alıp bakana. Zaman söyler, mekan söyler, adam söyler, iş söyler. Düğündür o fotoğraf, okuldur, asker ocağı, nişandır. Yeni doğmuş bir bebek, alınan ilk araba, binilen ilk bisiklettir.
Artık kendilerinden bir şey kalmamış iken onları yaşatan yalnızca o eski resimlerdir.
Geriye ne bıraktık şu geçen yıldan. Ne bıraktık? İşte eskimeye yüz tutacak bir kaç resim hepsi. Yıl biriktirmek gibi resim biriktirmek.
Bir resmimiz daha var anlaşılan.
Bir resmimiz daha var da, eskilerin kullandığı o fotoğraf albümlerimizde daha ne kadar sayfamız var o belli değil. Olsun!
Hayata dair yaşanmış bir resim daha var elimizde.
Eski bir yılı geride bırakırken, yeni yılın ilk resmine sahip olmak hedefimiz.
Binlerce vakti daha boşa çıkarmak, yüzlerce daha anıya yer açmak. Her fotoğrafın içine baş uzatmak, el sallamak kameraya. Hayata, bir vizörün ardından bakmak.
Yeni yılı renkli bir fotoğraf karesine dönüştürmek. Renkli bir kart olmak.
Hedefimiz, çöp yığınları içinde, binlerce renkli anlar bırakmak.
Nice yıllara!
Comments