Aylar ne kadar çok geçiyor değil mi? Çabuktan bile öte. Vızır vızır. Daha dün gibi, Dikili’nin, Alanya’nın o sıcak günleri. O denizi. O serine özlem, o dondurma günleri. Dün gibi. Koştura koştura sahil yoluna gidişimiz, volta atışımız. Şezlonglara sarılışımız, teslim oluşumuz. Bir soğuk bardak su içişimiz. Dün gibi.
Kasım geldi şimdi. Güneşi var Allah için. İyi ki var!
Kasım geldi, evler çoktan kışlıklar içinde. Paltolar bile en yakın askıda. Çizmeler yerini buldu dolaplarda. Yazlık ne mi kaldı?
Bir penyesi bile yok şimdi.
Bir ayakkabısı bile yok.
Kasım, yazdan öcünü alıyor adeta. Yazı siliyor.
Kasım, zavallı bir tasa şimdi. Kasım, üzgün bir hava.
Kasım’ın kadınları var, erkekleri var elbet. Kasım’a hayran, Kasım’a dost. Kasım’ın gülleri var her defasında biraz daha küçük açan. Biraz daha açık renk olan. Kırmızısı tam değil Kasım’ın. Güllerinin.
Kasım güllerini seven var. Hayran olan var. Camın ötesinde her açan yeni güle hayat veren var.
Kasım’ın soğuk renklerine tutulan var. Alanya’nın soluksuz sıcağında, Kasım’ın güllerine özlem var. Güller ve Kasımlara var’
Comentários