Yine bir hazan mevsimi işte. Yazların bittiği, neşeli günlerin geride kaldığı günlerin en yakın tarihindeyiz şimdi. Henüz geriye dönüp bakmaya bile gerek yok şimdilik. Öyle sıcak ve taze ki tatil anıları, hatırlanmaya değmeyecek gibi. Henüz içindeyiz o vaktin, henüz içindeyiz tatilin.
Oysa hiç gelmeyecek gibiydi Eylül. İşte şimdi de uzakta olmayan ayların serancamı başlayacak bir bir. Eylül kapıyı açtı hepsine. Sıra sıra dizilecek, sıra sara geçecek hepsi. İstesek de istemesek de.
Eylül, güzel bakışlı olmanın zamanı. var mı ki böyle bir zaman?
Eylül, taze ve en son açacak çiçeklerin ayı. Hani var ya Kasımpatılar? Niye olmasın Eylül çiçekleri?
Eylül, zarif ve sessiz olmanın hali. Ama ne varki avcılık mevsimlerinin de başı bu ay. Niye ise başladı yine avlar! Bu zarif aya, zürafa avlamak gibi namı!
Eylül; sesiz kalmanın, sessiz olmanın ayı.
Hapinize 1915 yılının bir av resmini kullanan takvimiyle seslenmekteyim.
Nice yıllar Eylül.
Comments