Kastamonu,Ankara ve ardından da Eskişehir’de sergileme fırsatı bulduğum ” Köy Enstitüleri Kitap ve Efemera” sergim sonrası kulağıma fısıldananlar ile bu yazıyı yazmak zorunda kaldım.
Öncelikle ifade etmeliyim ki, benim için çok muhteşem bir sergi süreci yaşadık. Yüzlerce kitabımı ve diğer görsel malzememi insanlar çok beğendi. Çok sevdi.
Bu insanlar, içlerinde Mehmet BAŞARAN’ın, Pakize TÜRKOĞLU’nun, Mustafa GAZALCI’nın, Mustafa AYDOĞAN’ın, Mehmet SAZAK’ın, Güler YALÇIN’ın, Niyazi ALTUNYA’nın, Işık KANSU’nun olduğu bilinince, benim için bu beğeni daha bir anlamlı, daha bir güzeldir.
Sergimdeki kitapları ilk görenlerin yaşadıkları şaşkınlık, ifade edilmez bir andır. Çoğu takdir hislerini hiç esirgemediler, hatta güç ve akıl verdiler.
Bana denilen o ki; ” Evet bu konuda senin gibi, kitap toplayan bizler de varız , başkaları da var, ancak sen bir numarasın. Onun için bu koleksiyonu artık genişletmek ve hep bir numara olmak zorundasın”
Yani üstüme bir görev aldım. Koleksiyon büyümeli, onların deyimiyle, küçük ırmaklar, nehirlere akmalı.
Irmakların önünü açmak istiyorum.
Elinde Köy Enstitüleriyle ilgili, kitap, fotoğraf, resim, bayrak, yazı, mektup, broşür ve benzeri kaynak bulunan insanların beni aramalarını, bana ulaşmalarını istiyorum. Nehirin kaynaklarını çoğaltmak, akacağımız gölün suyunun berrak ve temiz olmasını istiyorum.
Kısa bir deyimle: Köy Enstitüsü kitapları arıyorum!
Comments