“Susadım
Bozkırlar ortasında
Kurudu dudaklarım
Çağırmayın, gelemem
Bir tas su uzatın
Çabuk olun biraz
Beni kurtarın”
Bazen şanssız kalıveriyorsun. Yapacağın pek bir şey kalmıyor sana. Çaresizlikten bel büküyorsun. Talip Hocamın vefat haberini aldığımda da İzmir’deydim. Olmadı son bir kez görmek!
Belli bu Sonbahar yaman geçecek. Yüzünü erken gösterdi.
Bir gazete haberine konu olacak kısmı: “Köy Enstitülerinin yetiştirdiği usta kalemlerden eğitimci, yazar Talip Apaydın, 27 Eylül 2014 günü aramızdan ayrıldı.” Şeklindedir belki!
Bizler için yalnızca bu değil Talip Hoca. Benim için hiç değil!
Koleksiyonumda Köy Enstitüsü Diploması kaldı, yadigâr! Ve o diplomasının da sergilendiği, ilk “Köy Enstitüleri Kitap ve Efemera Sergime” de elinde bir buket çiçek ile katılışı.
Küçük oğlumun ilkokul döneminde de “ Konuk Yazar” olarak okula verdiği küçük bir konferans. Eğitim camiası içinde bulunmaması gerekenlerin, okul müdürü dahi olduklarına ne yazık ki birlikte tanık oluşumuz. Öğrencilere verdiği o “ trajedik anlamlı” ders. O tören için evinden alışım, okula götürüşüm ve tekrar evine bırakışım esnasındaki yolculuğumuz. Köy Enstitüleri ve Çağdaş Eğitim Vakfı’na uğradığımda zaman zaman, onu sandalyesinde görüşüm.
Eğitimci. Yazar. Şair. Öğretmen.
Onu ışıklar içinde görelim.
***
Talip Apaydın, 1926’da Ankara Polatlı’nın Ömerler beldesinde dünyaya geldi. Şiir, öykü ve roman yazarı. Çifteler Köy Enstitüsü ve Hasanoğlan Yüksek Köy Enstitüsü’nde öğrenim gördü.
Gazi Eğitim Enstitüsü Müzik Bölümü’nü bitirdi. Çeşitli il ve ilçelerde öğretmenlik yaptı. İlk şiirleri ve öyküleri Köy Enstitüsü Dergisi’nde yayımlanan ünlü edebiyatçı, “Tütün Yorgunu” romanıyla 1976 Madaralı Roman Ödülü’ne, “Köylüler” adlı eseriyle 1992 Orhan Kemal Roman Armağanı’na, “Yapılar Yapılırken” ve “Otobüs Yarışı” eserleriyle de 1975 TRT Yayınlanmamış Radyo Oyunları Sanat Ödülleri’ne layık görülmüştü. İlk romanı “Sarı Traktör”de tarımda makineleşme konusuna umutla yaklaştı. Yarbükü’nde ise köylüler arasında toprak ve su çekişmelerinin olduğu zorlu yaşam koşullarını anlattı. Öykü ve romanlarında doğa betimlemeleriyle birlikte insan ilişkilerini de kendi doğallığı içinde yansıttı. Anı, oyun, çocuk edebiyatı türlerinde de eserler verdi.
ESERLERİ
ŞİİR:Susuzluk (1956)
ROMAN: Sarı Traktör (1958) ,Yarbükü (1959), Emmioğlu (1961), Yoz Duvar (1973), Tütün Yorgunu (1975) ,Vatan Dediler (1981)
ÖYKÜ: Ateş Düşünce (1959), Öte Yakadaki Cennet (1972), Duvar Yazıları (1981) ,Hendekbaşı (1984) ,Hem Uzak Hem Yakın (1985)
Comentários