Belki bugün doğdun sen. Belki bugün, senin günün. Hangi dağdasın, hangi nehire akıyorsun. Suların, hangi yamaçlardan süzülüyor, bozkırın içine içine. Hangi tohumlardasın sen, hangi tozlarda. Baharının hangi günlerine akıyorsun.
Bugün, doğdun sen. Bugün, senin doğum günün. Henüz yeşermedi toprağın. Henüz, örülmedi bade bade çiçeklerinin goncası. Yürümedi henüz güneş içlerine. Yürümedi, ateş.
Senin günün bugün. Ağaçlarda gördüm yüzünü. Yansımış yapraklarda gördüm. Aktığın serin suda, akıttığın terde gördüm. Seni gördüm, taşlarında, bağırlarında. Yaza bakacak ovalarında.
Yaprak gibiydin, ay gibi. Sular gibi aktın, gittin önümden. Tozlar gibi savruldun. Bulutlar gibi süzüldün. Ellerine sarılmıştı, goncası çıkmamış güller. Ellerin sarmıştı, her bir yeri.
Çiğ gibiydin, şebnem gibi. Hafif ve sade. Bir okadar berrak, bir o kadar beyza. Yumak yumak. Tek tek.
Yürüdün gittin, ummana. Sen tek, herşey tek başına.
Bugün müydü senin doğum günün?
Ak ak örüldü yaşların. Bir bir eklendi ucu ucuna . Baharı bekledi her şey. Her şey bahara kaldı. Derlendi suların , tohumların, tozların. Yağmurun.Güneşin. Sıcağın.
Bahara verildi herşey. Baharın oldu. Belki bahar oldu.
Bugün, senin doğum günün. Sen kışsın şimdi, kış sensin. Toprak sensin, yağmur sen. Tohum, toz, bulut sen. Ellerini saran kırmızılı goncalar sen. Beyazlar üzerinde yürüyen sen.
Her şey bahar oldu seninle. Bahar. Baharda bir yaşta dahasın!
Comments