Tamı tamına 69 yıllık bir serüvenin yıldönümü bugün. Bazı yerlerde hala bir bayram sevincidir. Oralarda hala ateşe bir nefes daha verilir. Güçlendirilir, harlandırılır. Bugün Köy Enstitüleri’nin Kuruluşu’nun 69’uncu yılıdır. Yurdun dört bir yanındaki Ocağa bugün çıralı odunlar atılır. Ocak, 21 yerde birden tutuşur, alınır salınır sonra yine kendi halinde korunu saklar durur.
Yine gelir bir 17 Nisan, yine aynı heyecan, yine aynı ses. Dinmez hiç o korun uykusu, sıcaklığı, yumuşaklığı. Bekler mevsimin en güzel ayını. Bekler çocuklarını önünde hep. O kor sarmıştır nice oğlunu kızını. Derslikte, işlikte, teneffüste, piyeste. O kor tutmuştur elini, ayazda, karda, kırda. Yemek olmuş, aş olmuş, üst baş olmuş, iş olmuştur. O kordur yaşları bugün yetmişleri çoktan aşmış gençleri, heyecanlandıran. Alev alıp tütmesi değildir beklenen, kor olup yanmasıdır için için. Yanması, yanması, yanmasıdır.
Kor olup yananların 69’uncu yıllarını, Köy Enstitüleri Bayramlarını kutluyorum.
ARDINDAN
Epeydir çocuk sesi göğertmiyor ayazı,
Epeydir çalmıyor mandolinler.
Ağaçların suyumu azaldı ne?
Kızarmıyor meyveler.
Çok oldu, çınlamıyor, koridor,
Çok oldu çalmıyor, ziller.
Rüzgârlara kıtlık mı girdi ne?
Savurmuyor yeller.
Köyler bile sessiz şimdi,
Duyulmuyor gür sesler.
Gençler mi azaldı ne?
Konuşmuyor diller.
Epeydir kepçe vurulmuyor kazana,
Epeydir dağılmıyor sıcak bir aş.
Açımız mı kalmadı ne?
Yerinde kaldı ağır taş.
Çok oldu koşturmuyor çocuklar,
Çok oldu okumuyorlar.
Bıraktılar mı her şeyi ne?
Artık bir şey sormuyorlar.
Hani nerde horon, hani bar?
Hani okumalar, koşturmalar?
Çocuklar hani nerdeler?
Boşaldı sınıflar.
Kırık camlar, kırık canlar,
Salıverilmiş ipek kordonlar.
Bitmez olmuş dikenler, otlar,
Çalışmıyor şimdi eller.
Yıkıldı binalar, okullar,
Atıldı planlar, programlar,
Yakıldı umutlar, kuşaklar,
Neredeler bu çocuklar?
Haldun CEZAYİRLİOĞLU
Comments