O Mart’ı bile bitirdik baksanıza! Üstelik yazamamışız kendisine ait bir şeyler. Garip bırakmışız. Rüsva etmişiz. O’nun yaptıklarını bilmezmişiz gibi.Bize Semeni çimlendirmeyi unutturdu her şeyden çok.Cemreyi unutturdu. Yazmayı unutturdu. Kadınlar Gününü unutturdu. İşte kapıda 17 Mart, henüz kalem kıpırdamadı. Peşinden Nevruz!

Unutuldu her şey. Mart unutturdu!

Oysa neler yazardım ben ona? Neler!

Bir takvim bile koyamadık. Bir takvim bile yazamadık.Üstelik yüzlerce, binlerce takvimlerimle haşır-neşir olduğumuz günlerde. En güzelini seçmek için aramızda oylamalar yaptığımız günlerde. Kıskançlığımızdan kimselere vermediğimiz günlerde.

Mart, takvim ile öcünü aldı benden.Takvimlerle aldı öcünü.